เรื่องย่อ การศึกษาระดับตะกั่วในเลือดคนไทยปกติซึ่งทั้งหมดเป็นเลือดที่บริจาคให้กับธนาคารเลือด กลุ่มงานพยาธิวิทยา โรงพยาบาลราชวิถี กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข ในช่วงระหว่างเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2537 – สิงหาคม พ.ศ. 2538 นำมาวิเคราะห์ 608 ราย หลังจากการเตรียมตัวอย่าง ได้ตรวจวิเคราะห์ด้วยเครื่องมืออะตอมมิกแอบซอร์พชัน สเปกโทรมิเตอร์ ชนิดกราไฟท์เฟอร์แนส ซึ่งสามารถวัดค่าได้ละเอียดและต่ำมาก ค่าเฉลี่ยระดับตะกั่วในเลือดทั้งหมดเท่ากับ 7.11 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับตะกั่วในเลือดของเพศชายเท่ากับ 8.04 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับตะกั่วในเลือดของเพศหญิงเท่ากับ 5.13 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าที่ได้จากการวิจัยครั้งนี้มีประโยชน์เพื่อเป็นมาตรฐานสุขภาพในการตรวจร่างกายประชาชนทั่วไปหรือผู้ที่จะเข้าทำงานอุตสาหกรรม ซึ่งจะช่วยชี้บอกภายหลังว่าจะเกี่ยวข้องกับโรคจากการประกอบอาชีพหรือไม่

Sansrimahachai V, Vattakavikrant S.

Department of Research, Institute of Pathology, Bangkok, Thailand.

Bull Dept Med Serv 1998; 23:461-470.

The studies of lead, manganese, and cadmium levels in the blood samples of 1,000 normal population during October 1996 to September 1997 by Graphite Furnace Atomic Absorption Spectrometer showed that the average lead level was 5.20 microgram/decilitre. Statistically, the average lead level in males was significantly higher than in female (p<0.05). The average lead level was 6.04 microgram/decilitre in male and 4.08 microgram/decilitre in female. The average manganese level in the blood was 1.15 microgram/decilitre. The manganese level in females was significantly higher than in males (p<0.05). The average manganese level in males and females were 1.09 and 1.23 microgram/decilitre respectively. The studies also showed that the average cadmium level in blood was 0.09 microgram/decilitre. But the average cadmium level in males was statistically higher than in females (p<0.05). The decrease of the lead in blood was attributable to the reduction on environmental pollution campaign. The manganese level in the blood did not exceed the permitted maximum level. Moreover, the cadmium level in blood was just a little higher than normal level. We suggest further study in manganese and cadmium levels. The results of these studies will be useful for future planning of environmental pollution control.

เรื่องย่อ การศึกษาระดับตะกั่ว แมงกานีส แคดเมียม ในเลือดคนไทยปกติเขตกรุงเทพมหานครระหว่างเดือนตุลาคม พ.ศ. 2539 ถึง เดือนกันยายน พ.ศ. 2540 จำนวน 1,000 ราย ด้วยเครื่องอะตอมมิกแอบซอร์พชันสเปกโทรมิเตอร์ ชนิดกราไฟท์เฟอร์แนส พบว่า ค่าเฉลี่ยระดับตะกั่วในเลือดทั้งหมดเท่ากับ 5.20 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับตะกั่วในเลือดของเพศชายสูงกว่าเพศหญิง อย่าง

มีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ค่าเฉลี่ยระดับตะกั่วในเลือดของเพศชายเท่ากับ 6.04 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับตะกั่วในเลือดของเพศหญิงเท่ากับ 4.08 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับแมงกานีสในเลือดทั้งหมดเท่ากับ 1.15 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับแมงกานีสในเลือดของเพศหญิงสูงกว่าเพศชาย และมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ค่าเฉลี่ยระดับแมงกานีสในเลือดของเพศชายเท่ากับ 1.09 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับแมงกานีสในเลือดของเพศหญิงเท่ากับ 1.23 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับแคดเมียมในเลือดทั้งหมดเท่ากับ 0.09 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับแคดเมียมในเลือดของเพศชายสูงกว่าเพศหญิง และมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ค่าเฉลี่ยระดับแคดเมียมในเลือดของเพศชายเท่ากับ 0.10 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ค่าเฉลี่ยระดับแคดเมียมในเลือดของเพศหญิงเท่ากับ 0.08 ไมโครกรัม/เดซิลิตร ระดับตะกั่วในเลือดลดลงสอดคล้องกับการรณรงค์ลดมลพิษในสิ่งแวดล้อม ระดับแมงกานีสในเลือดไม่สูงเกินค่าสูงสุดที่อนุญาตให้มีได้ในเลือด ส่วนระดับแคดเมียมในเลือดที่สูงกว่าค่าปกติมีเพียงเล็กน้อย ทั้งแมงกานีสและแคดเมียมควรติดตามศึกษาต่อไป ซึ่งค่าระดับตะกั่ว แมงกานีส แคดเมียม ในเลือดจากการศึกษาครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ในการวางแผนงานด้านมลพิษในสิ่งแวดล้อม

Abstract
Blood levels lead Cadmium and Manganese in Ischemic Stroke Patients Sansrimahachai V*, Vattakavikrant S*, Hanchaiphiboolkul S**. Institute of Pathology*, Prasat Neurological Institute **, Bangkok, Thailand.

Abstract
เพ็ญศิริ ฮิมหมั่นงาน* และ กาญจนา สุจิรชาโต**
*สถาบันพยาธิวิทยา กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข ถนนราชวิถี เขตราชเทวี กรุงเทพฯ 10400
**ศูนย์การแพทย์สิริกิติ์ โรงพยาบาลรามาธิบดี ถนนพระราม 6 กรุงเทพฯ 10400

บทคัดย่อ : ทำการตรวจหาชนิดของแอนติบอดีต่อ HLA class I ในซีรั่มจำนวน 464 ตัวอย่าง จากหญิงไทยตั้งครรภ์ ที่มาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลราชวิถี โดยทดสอบกับลิมโพชัยต์ที่ทราบชนิดของ HLA -A, -B antigen จำนวน 60 ราย ด้วยวิธี microlymphopcytotoxicity ลิมโพชัยต์เหล่านั้นมี HLA antigen ซึ่งครอบคลุม HLA -A, HLA -B antigen ที่พบบ่อยในคนไทย ซีรั่ม 36 ใน 464 ราย สามารถจำแนกชนิดของ HLA class I antibodies และให้ปฏิกิริยาแรง (เซลล์ตาย 80-100%) มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (correlation coefficient หรือ R-value) มากกว่า 0.7 สามารถใช้เป็น typing sera ได้ ในจำนวนนี้เป็น monospecific HLA antibody 23 ราย มีความจำเพาะ 9 ชนิด ประกอบด้วย anti-HLA -A2 9 ราย, anti-HLA -A24 2 ราย, anti-HLA -B7 4 ราย, anti-HLA -B44 1 ราย, anti-HLA -B13 1 ราย, anti-HLA -B58 1 ราย, anti-HLA -B35 2 ราย, anti-HLA -B46 2 ราย และ anti-HLA -Bw6 1 ราย ส่วนอีก 10 ราย เป็น multispecific HLA antibodies ประโยชน์ของการเตรียม HLA typing sera ครั้งนี้ไม่เพียงแต่ใช้ตรวจหาชนิดของ HLA -A, -B antigen ที่จำเพาะเชื้อชาติเท่านั้นหากยังใช้ในการศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของ HLA กับการเกิดโรคในคนไทยและเป็นแนวทางนำไปสู่การตรวจด้วยวิธี HLA DNA typing ต่อไปด้วย อย่างไรก็ตามชนิดของ HLA antibody ที่ได้ ยังไม่ครอบคลุม HLA specificity ทั้งหมดที่พบในคนไทย จำเป็นต้องสั่งซื้อ HLA antibody เพิ่ม เพื่อใช้ในการเตรียม HLA -A, -B typing tray ให้ครบถ้วนสมบูรณ์ขึ้น Key Words : Anti-sera for HLA -A and HLA -B Thais วารสารโลหิตวิทยาและเวชศาสตร์บริการโลหิต 2543;10:41-9.

Abstract
เพ็ญศิริ ฮิมหมั่นงาน*
อ้อยทิพย์ ณ ถลาง**
รัชนีวรรณ มณีมาโรจน์**
ไชยา สุขขา***
*สถาบันพยาธิวิทยา กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข ถนนราชวิถี เขตราชเทวี กรุงเทพฯ 10400
**ภาควิชาพยาธิวิทยา วิทยาลัยแพทยศาสตร์พระมงกุฏเกล้า ***หน่วยไต โรงพยาบาลพระมงกุฏเกล้า

เรื่องย่อ ซีรั่มจำนวน 290 ราย จากหญิงไทยตั้งครรภ์อายุระหว่าง 17-44 ปี (X?SD = 28.1?5.4) ที่มาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลราชวิถี นำมาตรวจกรองหาชนิดของ HLA class I antibodies ด้วยวิธีมาตรฐาน microlymphocytoxicity โดยใช้ลิมโฟชัยต์ที่ทราบชนิดของแอนติเจน ซึ่งจะครอบคลุม HLA-A, HLA-B และ HLA-C ที่พบบ่อย จำนวน 30 ราย นำมาใช้เป็น panel cell ในการตรวจ ผลการตรวจ พบ HLA antibodies 38 ราย ใน 290 ราย (ร้อยละ 13.10) ซีรั่ม 14 ราย มี monospecific antibodies ประกอบด้วย HLA-A2 6 ราย HLA-A24 1 ราย HLA-B13 1 ราย HLA-B5 1 ราย และ HLA-BW4 3 ราย HLA-A2 เป็นแอนติบอดีที่พบบ่อยคือร้อยละ 2.4 17 ราย มี multispecific antibodies, 7 ราย ไม่สามารถแยกชนิดของแอนติบอดี ซีรั่มที่มีแอนติบอดีที่จำแนกชนิดได้ มีค่าสัมประสิทธิ์ของสหสัมพันธ์ (correlation coefficient หรือ r-value) มากกว่า 0.8 (ร้อยละ 5.5) สามารถจะนำมาใช้เป็นซีรั่มในการตรวจหาชนิดของ HLA และแลกเปลี่ยนกับห้องปฏิบัติการอื่น ๆ ได้ การตรวจกรองหา HLA-class I antibodies ในหญิงตั้งครรภ์เป็นวิธีที่สะดวกได้แอนติบอดีหลายชนิด สามารถเก็บไว้ใช้เป็นแอนติซีรั่มในการตรวจหาชนิดของ HLA class I ต่อไปได้เป็นการประหยัดค่าใช้จ่ายสำหรับห้องปฏิบัติการ HLA ที่เริ่มงานใหม่ด้วยงบประมาณจำกัด

Abstract
เพ็ญศิริ ฮิมหมั่นงาน*
กาญจนา สุจิรชาโต**
*สถาบันพยาธิวิทยา กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข ถนนราชวิถี เขตราชเทวี กรุงเทพฯ 10400
**ศูนย์การแพทย์สิริกิติ์ โรงพยาบาลรามาธิบดี ถนนพระราม 6 กรุงเทพฯ 10400

Abstract
P.Himmungnan*, S.Sangwattanaroj**
*Pathology of Institute, Rajathavee, Bankgok 10400.
**Chulalongkorn University, Bangkok, Thailand

Sudden Unexplained Death Syndrome (SUDS or Lai-Tai), a suddenly unexpected death during sleep in previously healthy young adults with no structural cause of death. Most victims lived in Northeastern Thailand. Some of the victims' relatives died in the same manner. A genetic basis for SUDS has thus been proposed. We carried out a study of HLA-DRB and HLA-DQB haplotypes in SUDS family to search for the haplotype transmission. Using Polymerase Chain Reaction-Sequence Specific Oligonucleotide typing (PCR-SSO), we have detected the composition of HLA-DRB and DQB haplotypes, presents in two SUDS families (with 4 presumptive SUDS victims). The first family 10 relative, mean age of 43.5 years had 4 HLA-DRB and HLA-DQB haplotypes patterns; HLA-DRB1*090.12, DRB4*0101/03/04/05, DQB1*03032/033 in 6 relatives with Brugada Sign (BS) of 16.7%, HLA-DRB1*1502/08, DRB5*0102/08N, DQB1*06011/013 in 2 relatives with BS of 0%, HLA-DRB1*1501/09, DRB5*01011, DQB1*06011/013, and HLA-DRB1*12021, DRB3*0301, DQB1*0502 in 6 relatives with BS of 33%, HLA-DRB1*1404, DRB3*0207, DQB1*05031 in 4 relatives with BS of 25%, HLA-DRB1/1502/08, DRB*50102/08N, DQB1*06011/013 with BS of 33%, and HLA-DRB1*09012, DRB4*0101/03/04/05, DQB1*03032/033 in 1 relative with BS of 50%. It is interesting that two SUDS families provided both HLA-DRB1*09012, DRB4*0101/03/04/05, DQB1*03032/033 and HLA-DRB1*1501/09, DRB5*01011, DQB1*06011/013 in 2 cases; one presumptive SUDS victim in the first family possibly carried those haplotypes (from the family tree) as same as one relative with BS in the second family. However, more suspected high-risk groups (BS groups) are required to elucidate the mode of remarkable haplotype transmission or inheritance in SUDS because not all the living relatives' haplotypes are demonstrated.